Thailand " Prachtige paleizen , tempels en natuurgebieden "

Prachtige paleizen, tempels , natuurgebieden …

Bangkok 2004

Aankomst in Bangkok. Een charmant Thais meisje biedt ons een bloemenkrans aan. We voelen ons onmiddellijk in Oosterse stemming.

Transfer naar ons hotel ,we komen voor het eerst terecht in een mensenmassa met verkeersopstoppingen (6.000.000 inwoners)

In de namiddag tocht met een typisch vaartuig op de klongs (kanalen) en de Maenam Chao Phraya, de stroom die Thonburi van Bangkok scheidt. Bezoek aan de Wat Arun (tempel van de Dageraad), gebouwd door koning Rama II in het begin van de 19de eeuw, en zorgvuldig versierd met duizenden stukjes Chinees porselein.

Bezoek aan Krung Thep,"de Stad der Engelen", : talrijke monumenten daterend uit de tijd van de oprichting van Bangkok als hoofdstad van Siam in 1782.

Drie belangrijkste tempels trekken onze aandacht :

- de Wat Traimit, tempel van de Gouden Boeddha

- de Wat Po, tempel van de Liggende Boeddha

- de Wat Benjamabophut, marmeren tempel gebouwd in 1899 door koning Rama V.

‘s Middags een bezoek aan het indrukwekkende Koninklijk Paleis, gebouwd door generaal Chakri die onder de naam Rama I gedurende 27 jaar heeft geregeerd. Na de verwoesting van Ayutthaya in 1767 maakte hij van Bangkok een echte hoofdstad. Vlakbij de Wat Phra Keo-tempel met de Smaragden Boeddha die eigenlijk uit groene jaspis is vervaardigd.

Ayutthaya

Ayutthaya (soms geschreven als Ayuthaya) is een stad in Centraal Thailand, op ongeveer 76 km van Bangkok. Ayutthaya was ooit de hoofdstad van het oude Siam en de stad was het culturele centrum van het land.

Je kan er een grote verzameling aan tempels bewonderen. De oude tempelstad is sinds 1991 Unesco werelderfgoed en is het best te bewonderen met de fiets.

Het schitterende Bang Pa-In Zomerpaleis bevindt zich op enkele tientallen kilometers ten noorden van Bangkok. Op de oevers van de Chao Praya rivier. Tijdens het weekend varen er vanuit Bangkok boten van en naar het paleis. Je ontdekt er een architecturale combinatie van Thaise, Chinese en Victoriaanse bouwstijl, wat het geheel een unieke uitstraling geeft. Tegenwoordig doet het paleis vooral dienst als zomerresidentie voor de koninklijke familie. Het paleis is deels toegankelijk voor het publiek en absoluut een aanrader voor de indrukwekkende bouwwerken.

　Drijvende markt van Damnoen Saduak

Op ca. 80km ten zuidwesten van Bangkok vindt u de drijvende markt van Damnoen Saduak. Het is een doolhof van smalle ‘klongs’ waarin kooplui hun goederen verkopen vanaf houten bootjes. De koopwaar, zoals fruit en groenten, komen rechtstreeks van de boerderij. Speciaal voor de toeristen worden er nu ook souvenirs verkocht. De bekendste en grootste ‘klong’ is de Ton Khem. Het leukst is om zelf de kleurrijke kanalen per boot te verkennen. Zo maakt je pas echt kennis met de lokale manier van handelen.

Klongs

Laat in de morgen vertrekken we voor een korte rit naar de Chao Phraya rivier, het beginpunt van waaruit we het ‘Venetië van het Oosten’ ontdekken. Niet een kort toeristisch boottochtje maar een echte beleving in het wijde water landschap van Bangkok. "Een gewone tour? Nee hoor, deze tour is buitengewoon, dik genieten voor wie niet bang is op het water!!".

‘s Morgens om 10:00 vertrekken we vanaf het Prince Palace hotel. We rijden naar een pier van de expresboot aan de Chao Praya rivier. In de buurt daarvan ligt een tempel.

Alvorens Phitsanuloke te verlaten bezoeken we de zeer mooie tempel Wat Sri Ratana Mahathat, gelegen aan de oevers van de Nanrivier, waarop drijvende huisjes zijn aangemeerd. Deze tempel is opmerkelijk door zijn vergulde spits in Khmer-stijl en door zijn heiligdom met drie verdiepingen, die dient als schrijn voor een der meest aanbeden beelden van Thailand : de Phra Buddha Jinaraj, een zittende boeddha in gepolijst brons uit het midden van de 14de eeuw, beschouwd als een meesterwerk van de Sukhotha-periode.

Verder naar het Noorden. Boottocht op de Mekongrivier.

‘s Avonds aankomst in Chiang Rai in het uiterste noorden van het koninkrijk. Het is de poort van de beroemde "Gouden Driehoek", waar opium wordt geproduceerd.

Een bezoek aan Phra Pathom Chedi is een "　must　" de grootste chedi van Thailand.

Het markeert de plek waar men aanneemt dat het boeddhisme voor het eerst onderwezen werd in Thailand. De Chedi is bekleed met bruine vergulde tegels en is maar liefst 127 meter hoog . Het lijkt precies wel op een reuze schoolbel. De Chedi is in 1860 gebouwd door koning Mongkut (Rama IV).

Het Koninklijk Paleis

Het Koninklijk Paleis van Bangkok is eigenlijk een stad binnen een stad. De bouw aan het complex begon al in 1782; het jaar dat Rama I de macht overnam. Het paleis was vroeger de residentie van de koninklijke familie. Tegenwoordig worden hier alleen nog ceremonies gehouden. Een deel van het paleis is afgesloten voor het publiek, maar het ‘heilige der heiligen’ niet.

De Tempel van de Smaragden Boeddha en het Koninklijk Paleis vormen één complex aan de zuidkant van het belangrijkste plein van de stad, Sanam Luang. Dit plein komt tot leven aan het eind van de middag. Dan verschijnen er kraampjes met dranken, hapjes en souvenirs, en allerlei straatartiesten. Bij voldoende wind worden er honderden vliegers opgelaten.

Wat Phra Kaeo is even oud als Bangkok zelf, de eerste steen werd gelegd in 1782. In het tempelcomplex vallen de kleurrijke chedi’s (graven) op met daken van bladgoud, geglazuurde oranje en groene tegels, en pilaren die zijn versierd met mooie mozaïeken. Op de binnenkant van de muren zijn fraaie fresco’s geschilderd die het verhaal vertellen van de Ramakien, de Thaise versie van het beroemde Indiase epos Ramajana. Deze schilderingen werden gemaakt tijdens de regeerperiode van koning Rama I (1782-1809).

De grootste trekpleister is een beeldje van slechts 60 centimeter hoog: de Smaragden Boeddha. Het is niet bekend hoe oud het precies is. Wel werd het in de 16e eeuw door de Laotianen meegenomen uit Chiang Mai. Tweehonderd jaar later werd het terugveroverd door de Thaise generaal Chakri, de latere koning Rama I. Hij bouwde een heiligdom (bòt) voor het beeldje en gaf het twee kostuums: een voor het regenseizoen en een voor het droge seizoen. Koning Rama III voegde daar een kostuum voor het koele seizoen aan toe. Deze kostuums worden nog altijd verwisseld door de koning zelf, achter gesloten deuren.

Achter de tempel ligt het Koninklijk Paleis. De Thaise koning gebruikt het gebouw uitsluitend nog voor officiële ceremonies, hij woont in het Chitlada Paleis in het noorden van de stad. Een officiële ceremonie gebeurt jaarlijks op de verjaardag van de koning. Dan houdt hij een toespraak op de vergulde troon in Amarindra Vinichai, oorspronkelijk een rechtszaal. De Dusit Maha Prasat is de hal waar overleden leden van de koninklijke familie worden opgebaard.

Het grootste gebouw van het paleizencomplex is de Chakri Maha Prasat, letterlijk ‘Grote Hal van Chakri’ maar meestal gewoon het Grote Paleis genoemd. Dit paleis werd gebouwd door de Britten in 1882, honderd jaar na de vestiging van de Chakri-dynastie. Het gebouw is een bijzondere mengeling van Italiaanse renaissance en de traditionele Thaise bouwstijl.

Loop na een bezoek aan de tempel en het paleis even naar de westkant van het grote plein Sanam Luang. In de smalle straatjes tussen het park en de rivier staat de grootste amuletmarkt van Thailand

Wat Arun

Het Boeddhistische tempelcomplex Wat Arun ligt aan de westoever van de Chao Phraya rivier, in het stadsdeel Thonburi. Wat Arun is een van de bekendste bezienswaardigheden van Bangkok en wordt zeer vaak afgebeeld op gepubliceerde toeristische foto’s van Bangkok. Het tempelcomplex van Wat Arun werd gebouwd onder Rama I en II en is vernoemd naar de god Aruna (god van de dageraad). Hierdoor wordt Wat Arun ook wel ‘Temple of the Dawn’ (tempel van de dageraad) genoemd.

Ochtendlicht geeft prachtig kleurenspel

Wat Arun bestaat uit een grote prang (toren in Kmer stijl) van 79m hoog met daar omheen nog vier kleinere prangs. De prangs zijn rijkelijk versierd met stukjes porselein. Elke morgen als het ochtendlicht weerkaatst op de stukjes porselein van de Wat Arun ontstaat er een prachtig kleurenspel. De hoofdprang van de Wat Arun is via een steile trap te beklimmen. Bovenop deze prang heb je een mooi uitzicht over de stad Bangkok. Rondom de prangs van de Wat Arun staan diverse figuren van dieren en Chinese soldaten. Beneden aan de Choa Phraya rivier bevinden zich een zestal Sala’s (open paviljoens) in Chinese stijl.

Koninklijke familie bezoekt Wat Arun tijdens Royal Barge Procession

De Royal Barge Procession, is een spektakel dat alleen gehouden wordt ter ere van bijzondere gelegenheden in Thailand, speelt Wat Arun een hoofdrol. De Koninklijke familie van Thailand brengt dan een bezoek aan de tempel en biedt de monniken van Wat Arun voedsel en nieuwe kleren aan. Voorafgaand aan het bezoek aan Wat Arun door de Koninklijke familie trekt er een oude traditionele waterprocessie over de Chao Phraya rivier. Aan deze processie, welke een van de grootste spektakels in Thailand is, wordt deelgenomen door een vloot van meer dan 50 bijzondere historische schepen.

Sukotai

In de ogen van de Thai zijn de overblijfselen van de oude stad Sukhothai (Dageraad van het Geluk) van bijzonder groot belang. Hier ontstond namelijk in de 13e eeuw het eerste Thaise koninkrijk, de eerste centraal geregeerde staat van de Siamese geschiedenis. Het koninkrijk Sukhothai heeft betrekkelijk kort geduurd, twee eeuwen, maar bepaalde wel het politieke en culturele overwicht van de Thaise staat over het hele schiereiland. Uit deze periode dateert ook het eerste Thaise alfabet, de verbreiding van het Theravada-boeddhisme onder de bevolking en bovenal het ontstaan van een nieuwe kunststijl die voor alle latere scholen tot voorbeeld zou dienen. Het was de eerste stijl die geheel en al Thais was.

Het moderne Sukhothai, gesticht door Rama I in 1786, is van weinig belang. Het Sukhothai uit de oudheid ligt 13 km ten westen van de moderne stad. Ondanks de verkeersader die er doorheen loopt, geven de roemrijke ruïnes een goede indruk van de pracht en praal van de eerste hoofdstad van het koninkrijk Siam.

De Sukhothai ruïnes zijn één van Thailands Werelderfgoed bezienswaardigheden. De oude stad herbergt ongeveer 40 tempelcomplexen, verspreid over een afstand van 70 vierkante km. In het midden ligt de Koninklijke Stad, omgeven door grachten en muren. De meeste ruïnes liggen in dit deel. De oude Koninklijke Stad wordt beheerst door de ruïnes van Wat Mahathat (13e eeuw), een tempel met een afmeting van 200 bij 200 m voorzien van een reusachtige chedi. Opvallend zijn de twee rijen kolommen met daartussen de enorme mooi gerestaureerde zittende Boeddha, die bekend is van talloze plaatjes. Het complex van Wat Mahathat was het spirituele centrum van de stad, de tempel van de koning en het symbool van zijn macht.

Verder noemen we de Wat Sri Sawai, met de drie uit de Hindu-periode stammende prangs　; de Wat Traphang Thong ligt in het midden van een vijver en bezit een voetafdruk van Boeddha. De Wat SaSi heeft een grote Singhalese Chedi.

Wat Mahathat

Op 300 m van Wat Mahathat staan de 3 prangs van Wat Si Sawai. Bij Wat Si Sawai, waarschijnlijk al eeuwen voor het ontstaan van het koninkrijk Sukhothai in gebruik als hindoetempel, zijn zeer oude fragmenten van bronzen heiligen opgegraven. De sierbepleistering van de prangs is schitterend. De in Singalese stijl opgetrokken Wat Sa Si spiegelt zich in het water van een vijver met ontelbare lotusbloemen. Bij de Wat Sa Si zijn Boeddhabeelden en Chinees aardewerk gevonden die nu in het Ramkhamhaeng Nationaal Museum te bezichtigen zijn.

In de mondop van de Wat Si Chum bevindt zich een enorme zittende Boeddha die door een nauwe opening naar buiten kijkt. Via een trap, die helaas zelden toegankelijk is, kan men in het hoofd van het Boeddhabeeld komen. Zo kon men naar boven klimmen om het beeld een stem te geven. Een van de koningen van Sukhothai zou ooit naar boven zijn geklommen om zijn troepen bemoedigend te laten toespreken door de Boeddha. Wat Si Chum bevindt zich ten noorden van de Koninklijke Stad.

Wat Si Chum

Het festival Loi Krathong (half november) wordt in het gehele land gevierd, maar is toch wel erg sfeervol tussen de ruïnes van het Historische Park Sukhothai. De Thai maakt een krathong, een lotusbloem van een bananenblad met daarin bloemen, wierook, muntstuk en een kaarsje. Door de krathong te water te laten eren ze de watergod Mae Kong Kha en geloven de Thai dat alle zonden en zorgen verdwijnen.

Sukhothai is circa 427 km ten noorden van Bangkok gesitueerd.

　Chiang Mai

Chiang Mai , de roos van het noorden, ligt op 700 km ten noorden van Bangkok en is gesticht in 1926. Deze bergachtige regio staat bekend om zijn fantastisch handwerk. We bezoeken er een buffelkamp, olifantentrainingkamp, een orchideeënkwekerij en een vlindertuin.

Chiang Mai Akha-Lisu bergstammen

Noord Thailand huisvest verschillende etnische minderheden, beter bekend als de Bergstammen. We bezoeken de verschillende dorpjes. De meeste zijn zeer landelijk en arm, en iedere bijkomende brom van inkomsten is dan ook zeer welkom.

De meeste van deze bergstammen zijn geimigreerd gedurende de laatste 100 jaar, uit verschillende delen van Azie, en hebben tot op vandaag hun tradionele leefwijzen bewaard. Ze leven meestal boven de 1000 meter, en verbergen hun voor de buitenwereld.

Er zijn zeven grote groepen van stammen : Karen, Lahu, Hmong, Lisu, Akha ,Mien en Padaung. Deze zijn verder nog op te delen in veschillende kleinere groepen. Ze hebben allemaal hun eigen identiteit en gewoontes. Gemeenschappelijk hebben ze hun zeer kleurrijke kleding gewoontes.

Bergstammen Akha

De Akha, ook bekend in Thailand als de Gaw bevinden zich voornamelijk in Chiang Rai en Chiang Mai . De Akha spreken het Lolo / Yi tak van de Tibeto.

Akha kunnen vrijwel niet lezen of schrijven. De Akha zijn traditioneel zelfvoorzienende boeren, die diverse gewassen telen zoals rijst en maïs.

Hoewel veel Akha, vooral jongere mensen, meestal kristen zijn , is de Akha Zang , een totale levensstijl beschreven in de mondelinge overlevering van de Akhas, nog steeds diep ingeworteld in het bewustzijn van de oudere generaties. De Akha manier combineert animisme, voorouderverering en hun diepe relatie met het land . Voor een Akha, is de Akha Zang een manier van leven die verder reikt dan eenvoudige religieuze praktijken en beheerst elk aspect van hun bestaan. De Akha Zang legt de nadruk op rituelen in het dagelijks leven en benadrukt een sterke familiebanden, elke Akha man kent zijn voorouders van meer dan vijftig generaties terug tot de eerste Akha, Sm Mi O.

Maar de continuïteit zo belangrijk voor Akha mensen wordt langzaam onderbroken. Een combinatie van Thaise scholing, land beperkingen, en tot op zekere hoogte missionaire activiteiten, technologie en een gevoel van sociale minderwaardigheid maakt het Akha Zang minder aantrekkelijk en relevant voor jongere generaties, die snel integreren in de Thaise samenleving.

　Bergstammen Lisu

De Lisu hebben een legende die vrij gelijkaardig is aan die van vele andere stammen in Zuidoost-Azië. Lang geleden er was een gigantische overstroming. Er waren slechts twee overlevenden: een man en een vrouw. Deze twee waren broer en zus. Ze overleefden door te eten van het vlees vaneen grote kalebas. Zodra het water weggetrokken was, ging het paar op zoek naar andere overlevenden, maar tot hun ontzetting, vonden ze niemand. Zij raakten ervan overtuigd dat ze de laatst overgebleven man en vrouw in de wereld waren. Ze realiseerden zich dat als
ze niet zouden voortplanten dat de mensheid dan zou verdwijnen van de planeet voor altijd. Toch zij konden niet voorbij het feit dat ze broer en zus waren. Uiteindelijk besloten ze om de geesten te raadplegen. Ze zagen een slijpsteen en een mortier op de top van een heuvel, het paar besloot om de twee delen te scheiden en ze van de heuvel af te rollen in tegenovergestelde richting. Wanneer de slijpsteen de voet van de heuvel bereikte stopte hij niet. In plaats daarvan bleef hij helemaal rond de heuvel rollen om zich terug samen te voegen met de mortier, precies eindigend in dezelfde positie zoals het boven op de top was. Het maakte niet uit welk paar voorwerpen ze gebruikten om hun lot te testen, het resultaat was steeds precies hetzelfde. De oudere broer en jongere zus kwamen overeen dat God zijn zegen gegeven had aan hun vereniging. Al snel hadden ze een zoon en een dochter die symbool waren voor de wedergeboorte van de stam.

Doi Suthep

Het Doi Suthep Pui National Park is gelegen op 15 km ten Oosten van de stad. Boven op de berg ligt de Wat doi Suthep. U kunt hier genieten van een prachtig uitzicht over het Koninklijk zomerpaleis, stad Chiang en haar omgeving.

De tempel Wat phra Doi Suthep is één van de belangrijkste tempels in Chiang mai en de meest vereerde onder de bevolking. Tijdens de boeddhistische feestdagen is het een belangrijke pelgrimplaats. Een legende vertelt over een boeddhistische relekwie die volgens sommigen opgloeide en zichzelf magisch vermenigvuldigde voordat het zich toonde in de grote chedi van de Wat Suan Dok. De kopie relikwie werd op de rug van een witte olifant gebonden. Het dier was vrij om te gaan waar het wilde. De olifant ging naar de top van de berg Suthep en hij trompette drie keer, maakte drie rondjes, knielde neer en stierf ter plekke. Dit werd gezien als signaal dat de relikwie op deze plaats wilde blijven. Aan het eind van de 14de eeuw werd door koning KU Na op deze plaats een tempel gebouwd, de Doi Suthep. Om de tempel te bereiken moet je een trap betreden met 309 treden　; Aanweerskanten is er een afscheiding met afbeelding van een slang.　　

Kanchanaburi

Kanchanaburi (inw. 55.000) ligt in centraal Thailand op zo’n 130km ten westen van Bangkok en is goed bereikbaar via het openbaar vervoer. Kanchanaburi is onder andere bekend vanwege de Dodenspoorlijn (Birmaspoorweg) en de brug over de rivier Kwai die tijdens de Tweede Wereldoorlog door honderdduizenden krijgsgevangenen is aangelegd. Vele van deze gevangenen zijn tijdens de bouw overleden. Onder hen bevonden zich enkele duizenden Nederlanders die begraven liggen op de Kanchanaburi Allied War en de Chung Kai begraafplaats. Andere herinneringen aan deze periode zijn te vinden in de verschillende musea, zoals het Thailand-Birma Railway Centre.

　Brug over de rivier Kwai

De brug over de rivier Kwai is gelegen midden in het toeristische gedeelte van Kanchanaburi en maakt deel uit van de Dodenspoorlijn. De brug is tijdens de Tweede Wereldoorlog (tussen 1942 – 1943) gebouwd door zowel Aziatische als westerse krijgsgevangen, waaronder ook veel Nederlanders. Tijdens de bouw is deze brug door de geallieerden meerdere malen gebombardeerd. Sporen van de bombardementen zijn nog steeds zichtbaar, de delen met de ronde bogen zijn namelijk origineel, de hoekige delen zijn later ter vervanging geplaatst.

　De Dodenspoorlijn

De Dodenspoorlijn zou eigenlijk 415km lang worden om Bangkok met Yangon in Birma (tegenwoordig Rangoon, Myanmar) te verbinden. De lijn is echter nooit verder gekomen dan het traject tussen de huidige Ban Pong en Nam Tok treinstations. Uiteindelijk is dit 130km lange traject in 1947 opgekocht door de Thaise spoorwegen en is vandaag de dag nog steeds in gebruik. Tijdens de bouw van deze spoorlijn stierven ongeveer 15.000 westerse gevangenen (waaronder 3.000 Nederlanders). De gesneuvelde Nederlanders zijn te vinden op de Kanchanaburi Allied War en Chung Kai begraafplaats. Een treinrit over de Dodenspoorlijn en over de brug over de rivier Kwai kun je gemakkelijk maken vanaf het Krasae treinstation, waar je ook de Krasae grot vind

　Sai Yok National Park

Dit natuurpark ligt in de provincie Kanchanaburi, en is ongeveer 98 km verwijderd van de stad Kanchanaburi. Het werd het nationaal park op 27 oktober 1980, met een totale oppervlakte van 500 vierkante kilometer. Het gebied is bergachtig. Bij de hoofdingang van het park vin dje kalkstenen grotten en overblijfselen van een brug over de Death Railway. Het park heeft helaas geen gedetailleerde wandelkaarten. Koning Rama 5 heeft in dit park gebaad in een beek. Er is ook een waterval, de Sai Yok Yai waterval, maar dit is een kleine waterval.

Prasat Muang Sing

Prasat Muang Sing (Historisch Park): de ruïnes van deze 800 jaar oude stad bevinden zich langs de steile oevers van de Kwai Noi rivier. Het voornaamste gebouw is de Khmer Prasat Muang Sing (toren van de stad van de leeuwen).

Hiervan wordt gezegd dat dit de meest westerse uitkijkpost van het Khmer-rijk is geweest.

De Gouden Driehoek

We maken een boottocht over de Mekong.

Chiang Rai staat bekend om de opiumhandel in de fameuze Gouden Driehoek, het grensgebied van Thailand, Laos en Myanmar. Deze is omgeven door een tropisch berglandschap en een ondoordringbare jungle.