Training on the job in Weihai- Part I

2 September , het is zover . Ik vertrek voor 2 weken naar China om mensen op te leiden in het labo en de productie voor de Masterbatch afdeling voor BIG.  op te starten.Eerst de vlucht naar Peking en een 2de vlucht naar Weihai. 

Weihai is een stadsprefectuur in het oosten van de provincie Shandong in China.

3 September , weer de slaap niet kunnen vatten.... .Ik slaap maximum 4 uren

Na de landing in Weihai , staat een chauffeur klaar om naar het bedrijf te rijden , het is middag . De ontvangst was hartelijk . Ik vlieg er meteen in . De operatoren worden aan mij voorgesteld , en ik moet ze een Europese naam toekennen , want ik kan dit onmogelijk onthouden dus wordt het  : Bill , Leo , Yoann en Kevin. 

Een geluk dat Bill perfect Engels spreekt  en hij kan alles vertalen naar het Chinees.  Ze krijgen 4 uur lang het theoretische gedeelte met veel oefeningen. De volgende dag kan ik meteen beginnen aan de opleiding. Ze zijn super gemotiveerd en nemen alles heel snel op. Mijn eerste  indruk is dat Chinezen harde werkers zijn. 

Na 4 dagen kunnen ze reeds op de machines van het labo werken , het is aanstekelijk hoe enthousiast ze zijn . Kevin heeft het heel moeilijk en raakt snel achterop in vergelijking met zijn collega's.  Om eerlijk te zijn is dit ongezien voor mij dat ze alles zo snel oppikken ; 

Ik word uitgenodigd door de baas Frank Sun om 's avonds iets te gaan eten samen met de collega's . Een geweldige avond , wat hebben we gelachen . Een ronde tafel , met vele visgerechten , schaaldieren , slakken enz..? Je smaakte er de zee , het was echt van hoogstaande kwaliteit . 

Daarna gaan we richting de Sun Bar , waar alle Westerlingen samenkomen om nog een slaapmuts te drinken. Het was echt een geweldige avond.

Rare gewoontes : Chinezen hebben geen problemen om in je comfortzone te komen , ze botsen tegen je aan en zeggen geen pardon. Aan het gerochel kun je maar niet wennen . Ze zitten naast je met mondkapjes , zogezegd omdat ze verkouden zijn en je niet besmet zou geraken. Vriendelijk zijn ze niet . Ze zijn ook één met hun smarthphone.  Op de baan zijn het echt gevaarlijke chauffeurs , een fietser heeft hier blijkbaar geen voorrang , liever omver rijden dan tijd te verliezen

We eten niet elke dag Chinees , 's morgens mogen we ons eigen lunchpakket maken in het restaurant van het Bliss hotel. 'S Avond gaan we opnieuw  met de collega's eten in de Sun Bar , ze serveren er Westers eten en super lekker klaargemaakt , het pepper steak is echt top.  Ook de Chinezen komen er om zaken te onderhandelen , ze drinken totdat ze erbij neervallen op de stoep. Iedereen blijft samen zelfs al ligt er een op de stoep te slapen , ze zetten zich er rond en drinken gewoon verder. Het lijkt wel een marathon dronken worden.  We hebben al zoveel gezien en heel wat gelachen , maar het zijn toch rare gewoontes waar je moet aan wennen. 

één van de IT mensen gelijkt op Kevin Debruyne , sedert is zijn naam veranderd van Egon naar Kevin , Bart wordt MR. B  en Koen die blijft zijn naam behouden. Maar elk van hun zijn prachtige mensen .

Op naar de 2de week waar de mensen de productie moeten aanleren. Ik doe het heel graag , het is mij op het lijf geschreven. Mensen komen mij gewoon aanspreken , zelfs al begrijp ik het niet , je ziet dat ze zo enthousiast zijn . De glimlach op hun gezicht is aanstekelijk wanneer ze in iets slagen .  

9 September , de afgelopen 24 uur is er in het midden van de Stille Oceaan een tropisch lagedrukgebied ontstaan. Het onweersysteem met de naam Mangkhut is razendsnel in kracht toegenomen. En de komende dagen wordt het lagedrukgebied alsmaar sterker. Een supertyfoon dreigt.

Op Weihai krijgen ze vooral veel wind en regen , omdat de kern veel verder ligt .  We moeten afwachten wat het zal geven , ze raden aan om binnen te blijven. We gaan werken op zaterdag , dus we zitten binnen en in de namiddag zullen we vermoedlijk in het hotel blijven ;  We hadden een wandeling voorzien maar zullen die moeten uitstellen tot zondag .  Het is momenteel hard aan het regenen . 

Rond 15.00h kunnen we toch naar buiten en we maken een grote wandeling in het park die verder uitloopt naar de zee. Je word door de menigte aangekeken alsof je een spook bent . Daarna gaan we met de collega's naar een restaurant HOt Pot eten , water met wat groenten erin waar je rauwe vis, vlees  en groenten ingooit en opsmult. Het is leuk eens iets traditioneels te doen , maar smaken verschillen.

En wat dacht je van de tenen van een kip , smakelijk ziet dit er al helemaal niet uit. Dit wordt ook voorgeschoteld in het hotel waar we verblijven .

Het is zondag en we rijden naar een berg waar een grote tempel staat . Het is 31 graden , snikheet is het . Maar wat een zicht , we worden meteen met een autootje naar boven meegenomen op de top van de berg . Daarna 99 trappen naar beneden en telkens opnieuw wordt je verrast . Op elk niveau staan er  gigantische marmeren beelden.  Om 12.00h  zijn we terug in het hotel om vlug een beetje op te frissen en iets te drinken , want het is vandaag uitzonderlijk warm .

Om 13h30 willen we een veerboot nemen naar het  Liugong Island , een klein eiland gelegen aan de noordoostelijke rand van het schiereiland Shandong, China aan de monding van de Weihai-baai. Het staat bekend als de "geboorteplaats van de eerste moderne marine van China". De belangrijkste attractie voor de bewoners en de binnenlandse toeristen is het oorlogsmuseum die gedocumenteerd de strijd tussen China en Japan. De meer dan 100 jaar oud gebouw dat vroeger het museum is blijkbaar interessant om doorheen te lopen.Het is er inderdaad mooi , we kunnen nog een foto schieten van een schattige slapende panda, ook wel de bamboebeer genoemd.

Ondertussen heb ik de 90000 stappen behaald 6 dagen tijd. De benen worden stillaan vermoeid .Slaapwel en op naar de 2de werk week

Maandag 10 September gaan we verder met de training , we zullen voor het eerst produktie maken . Deze ochtend alles uitgelegd en deze namiddag opgestart , alles werkte naar behoren en weer waren de operatoren enthousiast. Een vroeg mijzelf of ik wou blijven , ......ja toch liever niet hoor... mocht ik ze maar meenemen in mijn valies denk ik dan..... ik heb dit in jaren niet meer gezien die vrolijkheid en de wil om iets te kunnen . Zo'n operatoren daar kan in enkel maar van dromen. Glinsterende oogjes van tevredenheid , ik hou van die gasten.

Ik ben behoorlijk afgemat en  Tony blijft bij mij in het hotel om te eten , daarna eens goed uitrusten en morgen de rest van mijn planning afwerken . We praten nog wat bij en het gemis naar huis is heel groot , zijn klein kindje verscheurt zijn hart. Het doet echt deugd dat hij zoveel respect toont , want hijzelf zegt dat hij zoveel heeft bijgeleerd en nog niemand zoals ik heeft tegengekomen die zo natuurlijk omgaat met de mensen. Dat doet deugd ...

Slapen doe ik hier bijna niet , elk nacht kom ik wakker om 4.00h en gelukkig kan ik wat neerpennen en maak ik de planning voor de volgende dag. Nog 3 te gaan .. ikzelf ben verschrikkelijk moe, , ik blijf 20 uren wakker op een dag,  wat zal ik slapen als ik thuis kom .. ook ik verlang meer en meer naar het thuisfront. . En dit om vele redenen.

Woensdag 11 September , we starten onze 1ste afgewerkte productie op industriële machines voor BCF  , het resultaat is perfect . De volgende producties worden nog in de laatste 2 dagen gecontroleerd en later verwerkt . Dit is een geslaagde missie. Vanavond willen de jongens samen met ons iets eten , we weten niet waar we zullen uitkomen maar het blijft een verrassing.

Het was heel leuk , hotpot met schaaldieren en daarna de locale drank proeven ; een alcohol van +/- 52% , vergelijkend met onze Jenever.  Het dessert was ook mooi , een chocolademousse in de vorm van een klein hondje , zo schattig dat je het liever laat staan om naar te kijken . Maar het was een mooi geste die ik nooit zal vergeten

Donderdag 11 September , nog een Moon cake proeven , special voor Mid-Autumn Festival in Weihai , die vrijdag doorgaat.

Het is onze laatste dag , hebben alle producties afgewerkt  (7) , allen goedgekeurd . We vertrekken rond 17.00h naar het hotel en we nemen afscheid . Bill wou mijn hand niet lossen , maar aan alles komt een eind . Ik ga ze missen maar ik moet verder ....

We komen aan in het hotel en vertrekken richting Black Sunbar voor een laatste avondmaal en gezellig samenzijn met de IT-mannen. Daarna sspelen we in het hotel een partijtje tafelvoetbal , het was heel leuk. We zijn allen blij terug in het hotel te zijn want morgen willen we naar huis. We vertrekken rond 14.30 met de Taxi naar Yantai , en vandaar naar Peking richting Brussel. Het wordt opnieuw een lange rit , maar deze keer heb ik het er voor over. Tot ziens Weihai