BIG in Japan

Een aantal weken terug werd er beslist dat ik naar Osaka zou reizen voor bussiness . 

Vandaag 6 juli 2019 is het zover   , Frederic , een vriendelijke taxi chauffeur brengt mij naar de luchthaven.  Hij vertelt dat hij vooral  Beaulieu mensen naar de luchthaven brengt . Door zijn aangenaam gesprek over reisbestemmingen -en ervaringen  ben ik in een mum van tijd op de luchthaven . 

Alles is veel moderner geworden , een eigen scan van het pasport maken  . Overgewicht op mijn handbage van 1.1 kg maakt dat ik die moet afgeven en oppikken in Osaka.  Er komen nog weinig mensen aan te pas . 

Om 13.00 zit ik te wachten op mijn vlucht  naar Dubai . Ik vertrek om 15.00h en kom pas aan om 23h40 . Dat wordt weer lang zitten , hangen en liggen . Daarna neem ik de vlucht naar Osaka de uiteindelijke eindbestemming . De aankomst is gepland om 17h15 . Er zit een uurverschil van 7.00h op in vergelijking met België . 

Op het vliegtuig zit ik naast een Franse , Valérie Salah en haar zoon  , een cipier die in de gevangenis van Toulouse werkt. We geraken aan de praat en blijkt dat ze enorm van verre reizen houdt. Ze vertelt ook dat haar moeders achternaam Bourgeois is .  De naam van mijn echtgenoot en dochter is eveneens Bourgeois . Dit kan toch geen toeval zijn ....Opnieuw vliegen de uren letterlijk voorbij , we hebben ons goed geamuseerd en hebben een klik  . Bij de aankomst in Dubai moesten we afscheid nemen maar we hebben afgesproken om contact te houden via FB . Alleen ben ik de voornaam van haar moeder kwijt waarmee ze een profiel heeft op FB .  Misschien stuurt ze mij wel een berichtje en houden we contact.

Nu moet ik opnieuw 3 uren wachten voor de volgende vlucht , ondertussen schrijf ik mijn blog met een zwarte thee naast mij.  

Het is bijna zover , straks begint de lange vlucht van 10 uren naar Osaka . Ik zit naast 2 japanners , telkens ze wat krijgen om te eten slurpen ze , zelfs een crumble moet er aan geloven. Bij het instappen kregen we meteen oordopjes  , die heb ik alvast goed kunnen gebruiken. Ik kon de slaap maar niet vatten , dus heb ik maar een filmmarathon gehouden. Wij landen nabij het water , wel spectaculair .

Iedereen wordt zorgvuldig gescreend , daarna met een metro mijn handbagage ophalen. Ik moet naar de uitgang waar er 12 bussen staan die de mensen naar een bushalte voeren ,ik moet een ticket kopen en proberen uit  te leggen waar ik naartoe wil ,  ik betaal 2 euro voor 1h op de bus te zitten. Weer een avontuur , zal ik wel op de juiste bus zitten....  Natuurlijk moet ik  daarna nog een kort stukje een taxi nemen om aan te komen in het  hotel Nikko 

Ik heb een mooi kamertje , juist van pas .  Gelukkig is er snapchat om wat leuke prentjes door te sturen naar het thuisfront. 

Zover weg en toch zo dichtbij. 💕

Op 10 minuten van het hotel ligt Dōtonbori of Dōtombori is een van de belangrijkste toeristische bestemmingen in Osaka, Japan, die langs het Dōtonbori-kanaal loopt van de Dōtonboribashi-brug naar de Nipponbashi-brug in het Namba-district van de Chuo-wijk van de stad. Ze varen er rond met bootjes en dan een toer van +/- 30 min in het kanaal. Ik ga snel nog eens tot ginder om te verkennen.

             

Om 20.00 h kom ik aan in het hotel , ik ben vermoeid en wil eigenlijk gewoon niets anders meer dan slapen . 🤷‍♀️

Het is 2.00h in de nacht , opnieuw kan ik de slaap niet vatten dus schrijf ik nog wat verder aan mijn blog . 

Morgen 7 juli kan ik van een Japanees of een Westers ontbijt genieten , gezien ik 2 dagen heb zal ik beide eens uitproberen.  Ik ga straks op stap naar het kasteel van Osaka.

Ik vraag een Japanese bediende van het hotel wat er allemaal te bezichtigen valt en meteen neemt ze een stoel en moet ik gaan zitten . Ze begint allerlei kaarten en boeken op tafel te leggen. Ze heeft kaartjes mee in het Japans geschreven om aan de taxi bestuurder te geven. Want die spreken geen Engels.  Ze loopt zelfs mee naar de taxi tot ik ingestapt ben en blijft maar zwaaien vanop de stoep voor het hotel . Toch een raar volkje als je het mij vraagt. Maar door haar hulp heb ik in een voormiddag enorm veel gezien .

Het Kasteel Ōsaka is een kasteel te Chuoku in de Japanse prefectuur van Ōsaka, werd gebouwd in opdracht van Toyotomi Hideyoshi op de fundamenten van de Ishiyama Honganji tempel, in de delta van de rivier de Yodo. De bouw startte in 1583 en werd voltooid in 1586.

Dit kasteel is volledig ommuurd en ik heb flink mogen wandelen om rond gans het kasteel te geraken. Ik ben ook binnen een kijkje gaan nemen waar ze op elke verdieping een ode doen aan de Samourai .

Tot op de 7de verdieping dan kun je een vergezicht doen over de ganse stad . Het is een prachig uitzicht . Het is ook verschrikkelijk warm en vochtig . 

Daarna heb ik een taxi genomen naar de Osaka Tenmangū-schrijn tempel , ik was er helemaal alleen . Ik denk dat er hier weinig toeristen langs komen . 

De Osaka Tenmangū-schrijn is een Shinto-schrijn, gesticht in 949 na Christus in Osaka. Het Tenjin-festival wordt hier jaarlijks gehouden.

Ik wou nog een boottocht doen rond het kasteel maar ze aanvaarden geen visa , dus had ik geen cash geld bij en moest dit aan mij voorbij laten gaan . 

Opnieuw moet ik een taxi vragen om mij naar het hotel te voeren, het is eigenlijk geen probleem want taxi's zijn er zeker niet tekort, overal kom je ze tegen , 

Ik ben opnieuw aan het Hotel en beslis om nog eventjes het winkelcentrum binnen te lopen , wat een volk en dit op een maandagmiddag . Ik blijf een 30 minuutjes en heb er genoeg van en dus vertrek ik naar het hotel om wat Sushi te eten.

Eerlijk apprecieer ik die van bij ons meer , na 8 rauwe sushi visjes  en de gekookte eieren met vis erin doet dit mij bijna kokhalsen . Ik heb 2 fruitsappen en een thee moeten vragen om eventjes door te spoelen  . Nochtans is dit één van mijn favorieten. 

Deze namiddag komt Beibei , Frank Sun en Geong aan in het  hotel  waar we samenkomen  voor een avondmaal . Morgen moeten wij een bespreking gaan voeren bij Suminoe , een klant die een aantal kleuren moet beoordelen. Ik ben er om een handje te helpen en wat meer uitleg te geven. 

Beibei en Franck zijn aangekomen in het hotel , ik maak kennis met Franck ,op het eerste zicht lijkt het mij een aangename man. Ze gaan hun snel wat opfrissen en daarna gaan we samen iets eten. Ondertussen is Geong ook aangekomen, hem ken ik al een 10 tal jaren.  Weer Sushi , doch daarna eten we geweldig stuk vlees , de beste koe ter wereld verklaard Geong maar wat een zonde om dat vlees in een pot water te koken. Ik hoef enkele maanden geen Japans eten meer . 

Daarna beslissen Beibei en ik nog eens naar de DotonBori street te gaan , Beibei vindt het fantastisch leuk

. We blijven wat rondhangen en drinken een cola met slagroom erop , wat een vreemde combinatie

. Om 22 h vertrekken we richting hotel om te gaan slapen. 

We moeten om 9.00h bij Suminoe zijn , een belangrijke klant . Eerst nemen we een Westers ontbijt en wandelen dan naar het gebouw op een 10 tal minuten van ons hotel.

Ik ontmoet het jonge team ontwikkelaars , het is moeilijk communiceren maar ze halen er iemand bij die alles kan vertalen . Tegen de middag hadden we reeds een ganse collectie op punt gesteld . Daarna werden we uitgenodigd om een spaghetty te gaan eten op zijn Japans , wel lekker . In de namiddag een 2de collectie , en iedereen was heel tevreden . We nemen afscheid op zijn Japans , een buiging . Dit is hun manier om dank U te zeggen.

Daarna wandelen we naar het hotel en praat ik nog wat bij met Beibei  met een stukje taart en thee.

De taxi komt mij halen om 19.00h en vertrek naar de luchthaven Kansai waar ik opnieuw het traject moet doorstaan , wachten , zitten , liggen , hangen . Hopelijk val ik in slaap in het vliegtuig en lijkt de afstand niet meer zo ver . Home sweet home.